Wi Menskenkinner hier up Erden
willt aolt – un doch nich öller werden.
Ja nich so gau debi vöran!
Doch hölt nich eenen dao wat an …

Off wi et kuort willt orre lang,
de Natur geiht iähren Gang.
De Tiet, se dreiht sick nich nao us –
un eenes Dages is gar Schluss.

Dao nutzet auk kien Hassebassen.
Stattdem in Ruhe sick befassen
van Hiärten met lück schöne Saaken
is better, äs sick unwies maaken.

Knipp auk Verschleiß maol hier un dao,
loot‘ auk de Kräfte wuohl wat nao,
so steckt de Siäl doch vull Verlangen –
jüst daorüm laot wi us nich hangen.

Helpt us auk nich bi’n besten Willen
nich alltiets mehr de besten Pillen,
so fleit wi doch up Kniff un Pfiff,
wenn bloß de Kopp män munter bliff.

Drüm is denn auk dat Öllerwerden
nich Quiälerie bloß met Beschwerden.
Off froh wi sind orre bloß snaaket,
et kömmt drup an, wat wi druut maaket!