De Jägersmann geiht up de Pirsch,
he is begierig maol wier up en Hirsch.
Bi „Waidmanns Heil” un „Halali“
beginnt auk glieks de Ballerie.

De Hirsch kick up un denket geck,
nu wäd et Tiet, män gau hier weg.
He warnet üm sick to: „Giewwt acht!
Maakt dat ji futt kömmt, et is Jagd!“

So söch dat Wild met List un Tücke,
sick wietaff schlau ne sich’re Lücke.
Un denkt: „Se häbt se wuohl nich alle,
wi laupt iähr doch nich in de Falle …“

De Jägersamnn, he schüttt un knallt,
doch schinnt lück lierig em de Wald.
De Hirsch kick em van ächten to
un lacht et uut bi dat Gedoo.

All de düere Munission,
se brenget kiene Provision.
De Jägersmann mäck Piff, Paff, Puff,
doch is sien Scheiten nix äs Bluff.

De Böllerie geiht heel in ’n Wind.
Et schinnt, de Jägersmann wär blind.
Dann is de Jagd auk all vörbi.
Et wör män nix es Knallerie.