Hett et Adé, döt et oft weh.
Doch jüst dat Scheiden mäck, dat Liäben wiedertreck.
Drüm sägg: „Adé“ –
Döt et auk weh.
Hett et Adé, is et es Schnee.
Wat föllt in Küllde bi Nacht, wäörmt nie’e Planten ganz sacht Jedet Adé,
wesselt es Schnee.
Hett et Adé, mäck dat auk free.
Is dat Losslaoten auk schwuor,
stigg nie’et Liäben empor.
So is Adé Luv auk un Lee.
Drüm: Hett et Adé,
drink erst es Tee.
Allet bruukt siene Tiet, bis et es wier is sowiet mit dat Adé –
ohne Ohje …