Moses wör nen Wundermann.
He kloppt an’ Berg – un Waater rann.
Noch grötter Wunner gifft et hier:
Man kloppt ant Fatt – un ruut löpp … Bier!
Dann is et vull hier in de Pinten.
Man küert un lachet üöwer Quinten.
Un singt, so dat et alle freit:
„Ein Prosit der Gemütlichkeit!“
Bi us wüss’t all de Aolle Fritz:
’n guet Glas Beer, samt Korn mit Stritz,
dat is nich bloß to Fierdag‘ wat,
dat is ansüss auk nich verkatt.
Giff’t lecker auk noch wat to mümmeln,
lött lecker sick so eenen kümmeln.
Lecht giff dat in ’n griesen Dag,
Nen armen Jan, de dat nich mag!
