Bär doch steddig nich so rüm;
pass leiwer up, süss fölls noch üm.
Gönn di an Muß‘ doch auk es wat –
un sett di breethen löi upt Gatt.
Laot doch de ännern tribeleern,
dat sall di dann nich wieders stör’n.
Laot suusen all dat Simmeleern,
so könnde sick es guet wat klär’n.
Kiek in de Wulken un schwieg still,
dann kriss gar Wind, wat Gott wuohl will …
