Maigang

Bild: pixabay

Nu in‘ Fröhjaohr kam hier es en Tropp Vogel bineene. Et schinn, se mööken alle gern den Schnabel loss, denn et gong glieks hauch her debi. Den eene reip „Piep“, den ännern „Fiep“, nu ja, wu dat iäben so is met de Vogels. So wat moss kennen, dat kanns nich studeeren. Wat man so devan metkreeg, harren se et wuohl alle nich eenfach. Ach, ach, ach, et wäre längst nich mehr so heimelig för iähr in de Welt. Wo göng üöwert Feld noch schilpend (zwitschernd) en fidelen Lewing (Lerche) in de Höchte? Wo reip munter noch de Kiewitt (Kiebitz) dör de wiede Welt? Kien Wunner, dat söwwst de Primadonna met iähre wunnerbaren Nachtegallkolleraduren mehr äs knapp bloß hier un dao noch to hören wäre. Gar Spreen (Stare) orre Distel- un Gröönfinken mööken sick rar. Auk de Gaitling (Amsel, Singdrossel) moss säggen, he härre all munterer tiriliert. Schön, dat weinßens de Gempels (Dompfaff) sick noch met Wonn üm de hauhgen Kiärktüörns dreihden. Gott to Ehr klüng iähr „Tüüh“ un „Pijüt“!

Un jüst denne, den Gempel wör et, wecke nu gesellig in de Vogelrunde fröög, off se sick an en 1. Mai nich maol tohaup en schönen Dag in‘ Stemmersken Bagno maaken sollen (das Bagno in Steinfurt war bis Anfang des 19. Jahrhunderts die bedeutendste Parkanlage Westfalens). Oh, dao wören se glieks alle för. Wo se sick denn driäppen sollen, fröög den Gaitling „Nu ja“, keek de Gempel so in de Runde un wäögede siene swatte Koppkappe hen un her, „also ick meine, naoher üm 10 vör ’t Kerkenportal in Nienkiäken. Dat is nich to fröh un nich to laate un so könn wi up ’n Weg nao Stemmert hen gar guet noch tesammen ne Runde üöwer den wietlöftigen Offlumer See bi Wiättringen dreihen. Dat wäre doch wat, orre?“ „Ganz un gar“, nickoppeden de ännern Pierpmatzen. „Also dann bis naoher üm 10 in Nienkiäken“, so den Gempel, „is jä hier glieks dichte bi“. „Jaja, kein Problem“, fleitkeden glieks wecke terügge.  

Nu mött wi Menskenkinner wietten, dat de Gempels van alle Vogels mehr äs pünktlick sind. Dat maket wuohl so de grauten Kiärktaonuhren, de se jä nu auk mehrst immerto vör Aogen häbt. Nu wör aower all baoll Veerdel 10 dör. Un kien Vogel to seihn. „Fief Minuten noch, dann dreih ick aff“, tüütede de Gempel et spitz uut. Doch dann… Wat söhg he dao? Dao kam ganz gemach, de Gaitling vöran, den Tropp Vogels up den Kerkplatz in Nienkerken dranpättket. Un alle süngen: „Nun will der Lenz uns grüßen, von Mittag weht es lau …“

Es en Torpedo schööt de Gempel hauch van’ Tüörn daale up den Gaitling hento un reip: „Ji aollen Traonsuusen, nu aower fix!“ Verschrocken anterde de Gaitling: „Tix-tix-tix. Mäck doch nix.“ „Mäck nix?“, fröög verdreiht den Gempel, „wo komm ji denn her?“ „Och“, mennde de Gaitling vergnögt, „wi häbt us dacht, düssen schönen 1. Mai könnden wi wuohl met en Maigang hen nao Nienkiäken beginnen.“

Ja, wenn dat so is, dann … nu aower män fix: „Guten Flug in de Wonnewelt“.