Et is maol wier so wiet.
Uut männig Hööke schniet
auk hier in use Mönsterland,
bunt Narrenvolk, uut Rand un Band.
Käppken up, kuort’ Röcksken an –
un glieks wätt wehrig Jan un Mann.
Bunt angetrocken, ohne Schüü,
springt se harüm, de lust‘gen Lüe.
Se doot mit « Prosit » munter drinken
un mit « Helau » vergnöögt nett winken.
Dao meint nu gar de aolle Öhm:
„Meinee, wat is dat Liäben schön!“
