Gaoh den Patt, di vörbestimmt;
acht‘ up de Lechter, de dao glimmt.
Gaoh dienen Patt mit Em.

Kiek üm di guet, well mit di geiht,
et is oft licht von‘ Patt affdreiht.
Luster up de rechte Stemm.

Laup uprecht un nich so es Schluffen;
laot di auk lichthen nich verbluffen.
Staoh för di in, schüü kiene Müh.

Wenn fallen bis, giff di nen Schub
un staoh, verdammt noch maol, wier up!
Kiek nich daobi nao anner Lüü.

De Lüü, de weet‘ ja immer wat.
Doch off dat guet is för dien’n Patt,
dao is de Kopp licht bi verstellt.

Kiek leiwer es maol wier nao buoben,
üm to danken un to luoben.
So wiest sick di, wat wüerklick tellt.

Ick sägge di, dann geiht et;
ja, mehr gar noch, dann blaiht et!
Un schön schinnt di glieks wier de Welt.