„Et is jä doch all’s een Pott natt“,
kam Melkbuer Karl et in den Sinn.
He lichtede dat Melkefatt
un gööt nen Emmer Waater met drin.
Autor: Otto Pötter
Ick bin Otto Pötter uut Rheine. Dat lich dicht an de Grenze tüsken et Mönster- un Emsland. Et is auk ne plattdüütschke Spraakgrenze. So is dat nu maol, Platt un Platt, dat is nich immer eens. Drüm säch ick et unner us es so: Lutt use Plattdüütschk auk hier un dao immer maol wier anners, so versteiht man et von Grund her dennoch wuohl. Denn well sick mit Plattdüütschk befasset, de mott sick de auk in giebben. So is dat auk mit dat Liäsen von plattdüütschke Bööker. Man mott sick dao bloß ’n bettken mit befassen, dann geiht et.
Gewusst wie
Gesund wör dat Suure un nich dat Sööte,
mennde Natz nao ’n derben Schluckup.
Et göng auk nix üöwer warme Fööte –
un he dai sick den Hoot debi up ’n Kopp…
Vegetarier
Bild: Schweinfurter Brauhaus
Jüst Vegetarier’s bünd de ächterher,
ächter nen schönet, frisket Glas Beer;
weil dao niämlicks in duftend Witt
ne eenmaol fiene Bloome up sitt…
Iätterie
Well tellt un mett, wat he so ett,
de kick mehrst kruus, lück schraot un hager.
Män Leckermuuls iätt‘ satt sick nett –
un schiet‘ sick dann wier mager.
Summa summarum
Den Frie’er spröök vör ’n ersten Treff:
„Mi is et gliek,
off arm, off riek –
wenn se män bloß wat an de Fööte häff!“