Angemessen

Bild: pixabay

Up Bahnöffe göng et fröher noch wuohl recht angemessen to. Dao göng et erst es dör ne Sperre, eher dat de Bahnstiege dran wören. Up de Bahnstiege gaff et, von wiägen de Wochterie, auk noch wuohl dat een off annere Buotteram orre gar ne Wuorst so för tüskendör. Doch auk Tabakwaren orre, nu ja, angemessenn, lütke Spritpüllekes för allto Düörstige, wören för de Reise to kriegen. Well göng unnerweggens denn all graut in Speisewagens? So hölp man sick de angemessen all up en Bahnstieg mit.

     Angemessen auk, wenn de Zug in- off uutföhrde. Schaffners keeken scharp drup, dat dann längs de Gleise de Bahnstiege auk schön frie wören. Üöwerhaupt herrschkede Ordnung, süss kam de Bahnpolßei. Recht angemessen, wenn et sien moss, gar mit Gummiknüppels. Harre den Schaffner Röttger dao aower dat Regiment, göng et auk so dao an sick recht angemessen to. Röttger, dat was noch wuohl nen fideelen Kerl in Uniform. He dai gar gerne riemmseln. Fröög em dao eenen: „Wann fährt der nächste Zug nach Münster?“, anterde Riemmsel-Röttger: „Da setzen Sie sich man in Trapp, in zwei Minuten fährt er ab! Der Zug steht auf dem vierten Gleise. Also flott! Und gute Reise.“

     Annermaol moss nen Gentler (vornehmer Herr) in nen Zug nao Hamburg umstiegen. Up de Fraoge, wu lange he noch „Aufenthalt bis zur Abfahrt des D-Zuges“ härre, sach Riemmsel-Röttger: „Der Hamburger Zug fährt um 18 Uhr ein. Das reicht noch für ein Gläschen Wein.“ Doch nu harre Röttger sienen Mester funden. De Mann riemmselde em wat terügge. Goethe härre et nich biätter konnt. De beiden kreegen de richtig Spass an, so dat nich es mehr Tiet för dat Gläsken Wien bleef. Daoför woll de werte Herr sick aower nu weinßens noch schöne Zigarren für unnerweggens nao Hamburg gönnen. De koffte he sick nu gau noch.

     Fröndlick wu de Gentler wör, dai he sick auk „angemessen“ bi Röttger verabschieden. He höölt em den Zigarrentuuten hen un spröök: „Mein lieber Herr Röttger, es war mir ein Vergnügen. Gern könn’n Sie eine Zigarre kriegen!“ Oh, dao langte Röttger gerne to un sach angemessen: „Woll’n Se mir Gutes tun in ihrer Güte, so nehm ich gerne die ganze Tüte.“