Ärgerie

Bild: pixabay

So männigeene schimpt harüm,
dat Muul steiht all heel scheef un krümm.
Alltiets is wat von bar Verdrott,
worüöwer he sick ärgern mott.

Immer wier is Driete funnen.
Alltiets giff et nie’e Kunnen,
worüöwer he sick ärgern kann,
so heelmaol dull mit Schimp un Schann.

Weil nimmer he is guet terecht,
meint he, de ganze Welt wör schlecht.
Et göng dedaal, samt schönst’ Geraih,
wenn he de Welt nich retten dai …

Denn all’s hölt he för ’n Missgeschick.
De Adern schwillt em dummendick
vör Ärger an de griese Schläf;
un gar de Aogen staoht em scheef!

So kick he in de Welt, verwirrt,
verärgert, dull un irretiert.
Sien Kopp is vull van Spinnerie,
all’s is män bloß noch Ärgerie!

He muult harüm, wat he so kann.
Nix schinnt em guet, nicht Jan noch Mann.
Doch wat he auk so all’s beschimpt,
sitt in em sömms! Jaja, dat stimmt.