Up de Iemse schippern, dat is
‘n ruhiget Schippern, ohne Schiss…
Dört Waater strick dat Schipp, aalglatt;
wi maakt debi us nich es natt.

Erholen lött et sich nich biätter,
to schwemmen so, ohn’ Badewärter.
Daobi auk noch ’n frisket Beer,
wat will man süss denn wuohl noch mehr?

Üöwer sachtweg schwappkend Wellen
strieket muntere Libellen.
Un lück naihge bi de Brüggen,
danzt up un daale geck de Müggen.

Se danzet nao den Gaitlingsang,
de hocket up ne Uferbank.
Dat Schipp, et schwappket still dehen,
an Büschk vörbie, an Wiesk un Venn.

De Blick geiht wiet, de Sinn’ sind still;
in’ Kopp ’n Lied, dat singen will.
So up de Iemse schippern, schön met Piff,
dat is dat Schönste, wat et giff!