Muttertagspizza

Bild: pixabay

Muttertag, nu ja, de Kinner wören all ne Tiet uut’n Huuse, drüm wör nich mehr vull mit Muttertag. So ganz woll Bäänd Mia dao aower auk nich bi alleene laoten. Doch wat doon? Schön up Muttertag es maol wier Pizza iätten. Dao wör Mia an sick auk wuohl för.

     Also guet. Dao satten de beiden auk all bi Tonio. Wu dat so is, gaff et glieks de graute Karte: „Und vielleichte schon mal eine gute Vino Tinto oder …“ Et bleef bi Beer un Sprudel. Män nu de Karte. Mama mia. Psst, wat nu kümp, bliff unner us: Bäänd speckeleerde nao so ne leckere Muttertagspizza es maol wier up nen richtig netten Aobend mit Mia. Wenn weeß, wat ick meine. Drüm bruukte Bäänd gar nich lange sööken. He klappte all wier de Karte to: „Ick gleiw, ick nemm mi es ne Pizza Amoriata“, sach he un knippäugelde Mia geck to. „Schön scharf“, stönn noch deniäben un dat konn wisse nich schaden. „Un du?“, fröög he.

     Et schinn, Mia kam demit in Knüpp. „Pizza“, tröck se sick, „villicht dat ick es Tortellinis nemm“. „Frau, du moss et wietten“, mennde Bäänd genröös. Aower villicht wören de auk to fett, de Tortellinis, mennde Mia derup. Meinee nä. Wat en He nun Her mit dat Iätten!

     Bäänd trummelde all mit de Fingers up den Dischk harüm. „Villicht nemm ick doch Pizza“, sach Mia, „aower liäs bloß es: Napoli, Frutti di Mare, Margherita, Calzone …“ „Fraog Tonio doch es, villicht weet de wat“, meinde Bäänd un orderde all sien twedde Beer. „Oh Senora“, Calzone, si, si, deliziosos! Geklappet zusaamen mit formaggio.“ „Aha“, keek Mia gar nich up. Dat pöss iähr nich. Tesammenklappet? Dann könn se jä glieks ne Käseschnitte iätten. Nä. Muttertag, dao soll et schon wat sien. Dat soll et, gaff Bäänd to. He mennde nu doch aower langsam: „Frau, nemm doch eenfach wat. Sass de wuohl nich krank bi werden.“ Oh, dao harre he wat sächt …

     Herrjeh, waorüm immer glieks Tralala üm nix? De Aobend schinn em all brick (daneben, dahin). Doch dao harre Mia wat! Dä. Se sach: „Bestell du di doch eenfach eene mit Artischocken, Artischocken schmecket mi an sick wuohl maol.“ Hö? „Ick sall mi ne Pizza bestellen, de di schmeck?“, wünnerde Bäänd sick. Ja, waorüm denn nich? Sovull an Pizza möch se gar nich. Un se wäre doch nich fissig vör em!  Oh, dat hörde sick nich schlecht an.

     So atten beide nu auk de Artischockenpizza. „Frauchen, Frauchen“, sach Bäänd lück smöde (sanft), „dat du mi eene bis. Hauptsaake du häs glieks in’ Bedde nich noch Hunger. Bestell di män noch wat Söötes. Hier: Zabaione up Melone.“ „Nä!! Dat quellt bloß up un bläht. Un wenn dann naoher…“

     Nä, un dat up Muttertag, dat geiht auk nich.Sodann: Nen schönen Muttertag!