Worde wären Schall un Rauk, so hett et bi düssen Fuust von Goethe. Nu häff Goethe sick ja bekanntlick so allerhand infallen laoten. Aower auk nich immer ohne Nebenwirkungen. Well vull sabbelt, lüch auk vull. Drüm sin wi hier an de Iemse auk gar nich so dumm. Denn dat Quatern alleene mäck et nich. Schon gar nich, wenn et bloß Schall un Rauk is. Wenn, dann mott et auk sitten. Drüm härre sick düssen Goethe hier vull Worde auk sparen konnt.

    Up Platt is selten wat Schall un Rauk. Hett et villicht: „Keggen rieke Lüe prozessen un keggen den Wind anpissen, dat geiht immer an de eegene Buxe“, is dat all’s annere äs Schall un Rauk. Dat sitt. Dat bruuket wieders kiene Worde mehr.

    Et geiht aower auk ganz ohne Worde. Nemm bloß de Gäörnerses. Nen Sabbelkopp krich in en Gaoren nix terechte. Doch jüst bi stillke Gäörners, geiht et propper to. Et is aower nich so, dat Gäörners iähren Kopp nich bruuket. Dat denk nich. Se doot gar mit Planten un Bloomen praoten, aower bloß stiekum, in Gedanken. Un jüst daobi daien et de Gewächse ümso biätter. Tschä, gewusst wie!

    Mi göng dat Untüüch (Unkraut) nich uut en Kopp debi. Unner us: Leit et sick met all dat verflixte Quengelgröön in en Gaoren nich auk wuohl schimpen? Daokeggen schinnt mi alle düsse finessigen Chemieformeln van de Agrarinschinöre Schall un Rauk. Wat juckt dat de Quecken? Se wasset de ümto! Auk könnt ruhig de gröönen Wiesepitts met noch sovull stinkige Nieddeljüche (Brennnesseljauche) rümsplentern, dat Untüüch lött sick devon nich unnerkriegen. Aower ick weet et tüskentiets biätter.

    Psst … Ick häb för mi ümstellt. Fuust in de Taske un dann män derbe schimpen. Jaja, tatsächlick lött de Giersch den Kopp de all bi hangen! Mi schinnt, dat löpp guet. Bloß miene Frau meint, ick leip lessen Tiet lück brastig. Nu ja, so ganz ohne Nebenwirkungen geiht et wuohl nich.

 

Plattdeutsche Pötterbücher aus dem Aschendorff-Verlag Münster
Immer wieder was Feines von hier!