Laot bitte dienen Kopp nich kranken
dör dull verdreitlicke Gedanken!
Drüm laot et wiesklook nich so krachen,
mehrst häs antlest nix mehr to lachen.
Kiek nich egaol bloß up dat Schlechte
un simmeleer di nich van dat wat terechte.
Dat mäck bloß grantig, füünsk un taoh*.
Drüm denk auk üöwer Guets wat nao.
So vergeiht dör düsse Schranken,
männig wat an Spöökgedanken;
denn statt kruus Simmlanterie,
föhlt man sick faken heelmaol nie!
Et giff jä sovull Schöns wat luert,
dao dött een Blick all mehr äs guet!
* taoh – zäh, widerspenstig
