Nach dem Schunkelwalzer der Kölner Booren: Rut, rut, rut, rut sin de Ruse
Originaltitel: Toutes Les Femmes Sont Belles Musik: René Alfred Jonet – Frank Michael
1. – Kenns de noch den Stern, de för di löcht’, de di auk vandag noch säggen möcht: Du bis dat Funkeln in mien Hiärt, du bis dat Tuckern, dat nich stört. Du bis de rosa Rose, de nie welkt.
Refrain:
Schön, ja so schön es (wie) rosa Rosen, bis du för mi, mien leiwe Engel. Et is so schön met di un mi, ick sin verrückt noch immer up di… ganz verrückt wier up’t Nie’!
Tuck, tucke-tuck so mäck mien Hiärtken, wüpket von Glück un lött mi schunkeln. Ja et is schön met di un mi, ick sin verrückt noch immer up di… ganz verrückt wier up’t Nie’!
2. – Nächte dör so draime ick von di. Dat is schön – un dao is nix ümbi. Ick balg harüm, ohn Slaop, vör Glück, un häb bloß di daobi in’ Blick. Du bis de rosa Rose, de nie welkt.
3. – Bin auk ick nu aolt so irgendwann, blief ick doch bi di nen ganzen Mann. Mit di krieg ick alltiets guet Schwung, mit di blief ick all’ Dage jung; denn: Du bis de rosa Rose, de nie welkt.
Aaaachtunk!! – Aaall’s hört up mien Kommando: In deee… Katuffelschiälgrundstellung! De Aogeeen links! – Rechts! – Aogeeen liekuut! Aaaachtunk!! – Präsenteert de Katuffel! De Schiälmesskes in de… Fingers! – Rüöhrt ju! Un nu de ganze Katuffelselaotkompanie, dreeeeemaol, schön luut un düütlick…, in‘ Gliekschnitt:
Katuffelselaot, Katuffelselaot, wi schiält daoför dicke Katuffeln akkraot; Katuffeln akkraot, Katuffeln mit Maot, Katuffeln för usen Katuffelselaot.
Aaabteilung: Halt!! Schiälmesskes uut de Fingers! Würzoff’zier: Sssiiiepeln, Mayonnäääse, Gurken, Tickei’kes un Peterlieskes dran!
De ganze Katuffelselaotkompanie, Leppels in de Haaande!! Un… Dreeeeemaol, schön luut un düütlick:
Katuffelselaot, Katuffelselaot, wi rüöhrt daoför use Katuffeln akkraot; Katuffeln akkraot, Katuffeln mit Maot, Katuffeln för usen Katuffelselaot.
Aaabteilung: Halt!! – Leppels uut de Hande! – Afftreden – un… Kompaniiieschiällwebel sägg: Maohltiet!!
Fröh üm sess fangt wi all flietig an, haut glieks düftig ran mit Jan un alle Mann. Dat bruukt Muckies samt nen hellen Kopp, denn wat wi maaket, maaket wi nu maol tipptopp. Meddags gifft wat uut den Henkelmann, doch glieks aobends geiht et änners munter an. Denn dann is:
Danz up de Deel, Danz up de Deel; immer wier noch maol, twiärs so üöwer’n Saal. Ja, dann is Danz up de Deel, Danz up de Deel; danz mit mi noch maol quick dör den Saol! Denn nu is Danz up de Deel, Danz up de Deel. Immer wier noch maol, twiärs dör den Saol!
Ännern Muorn geiht‘ fröh wier in de Büx, ansüss wäre et den ganzen Dag all nix. Eierpann mit Speck hölt us vital, so marachet wi auk heelmaol genial. Wat auk kömmt, wi haut us dao wuohl dör un nao Fieraom’d gönnt wi us en lecker Beer! Denn dann is: Danz up de Deel …
Kreiht de Hahn, hett et: „De Arbeit röpp!“ Iä’m gau wasken noch, bis dat et dann wier löpp. Ran dann forts un nich erst lange luer‘n, auk Tömiggängers könnt wi nich beduer’n. Un well dao glöff, dat möök us baoll k.o., dem mäck wuohl auk dat Danzen nich recht froh. Froh mäck us: Danz up de Deel …