Ei Karai

Bild: pixabay

Karai (Ausruf des Erstaunens, der Verwunderung; Steigerung noch durch Ei Karai)! Ganz schlimm, wenn Mannslüe alleene mit wat togange sind. Dann geiht et glieks Gott weet nich wu deher. Eenspänners (Junggesellen) könnt de besönners wat von. So es Erwin. Nu woll de an sick wuohl gern an ne Frau, doch daoför mossen erst wat Punde bi em weg. Drüm füng he nu up Ostern hento in de Fastentiet es ne Eierkur an. Dat pöss jä auk guet in de Tiet wuohl. Un för Eier wör he all immer. Erst recht lecker Soleier. Also wör nu siene Parole: Solei dir leb ich, Solei dir sterb ich.

     Dat bleef aower nich ohne Wirkung. De Mann harr all dat ganze Veerdel keggen sick upbracht, denn se konnen em nich mehr ruuken. De Kerl stünk es nen Ülk (Iltis)! Unner us: Se wollen et üöwer Ostern dao üm sien Huus all wietlöftig mit Gitters affsperren. Stell di so wat es vör! Aower et göng nich änners mehr. Erwin bruukte naidig Karantäne. De Fraulüe göngen jä auk all laupen vör em. Eier sind nu maol nich ohne. Giff et erst recht nix äs Eier mehr, is dat för Mannslüe an Nebenwirkungen nich ohne. Karai, dao denk bloß es an de armen Eenspänners bi!   

     Nich genoog demit, grummelde et nu auk noch recht gefäöhrlick in Erwins Buuk. Et grummelde, as tröcken von dichte bi heel bollerige Gewitterschuers up. Doch wör dat bloß so ’n Soleiergedönner. Oh ja, man sall gar nich meinen, wat Eier nich alle so maaken könnt!

     So wüss ick auk gar nich wat mi ankamm (mir war es ein Rätsel, was mir da passierte), as Erwin mi lessens van wieden üöwer de Straote her in de Mööte kam (er mir entgegen kam). Karai! Mi schinn, as ruttkeden se dao üöwer mi in‘ twedden Stock ruhbästig met de Müöbels harüm. Doch van wiägen, dat wören Erwin siene Gedärme! Dat mööken alle de hatten Eierknubben in Erwins Rumpelkastenbuuk. Kien Wunner, dat de Naobers all dat Gesundheitsamt int Spiell brengen wollen. Doch Gott Dank kreeg dat soiäben noch nen änneren Dreih.

     Sägg nix, et giff tatsächlick noch Wunner. Man söhg Erwin siet Dagen all mit ’n drall Fraumensk laupen. Et schinn, de wüss em to nemmen. Wat man so hörde, wör et ne Galina uut Kasachstan. Et konn för Erwin nich biätter! De Mann söhg endlicks wier manierlicker uut. Auk harre sick dat olle Rülpsen bi em leggt un sienen Rumpelbuuk wör hörbar beruhigt. Sägg nich eenen noch wat keggen resselute Fraulüe. Erwin liäwede debi up. Wat mehr?

     Et gaff bi Galina auk glieks Kostümstellung. Se quettkede dao nich lange mit. Wat et gaff? Dumme Fraoge. Erwin mümmelde debi, as he sagg, nu gäff et immerto Russisch Ei …

     Ei Karai! Schluss nu. Ick will de nix mehr von hören! Ick freu mi bloß noch up Ostern.