Bild: pixabay

Wu dat hier auk wuohl es kann, wollen se es wat Besönners maaken. Holtkempers Jopp harre niämlick in Bayern Gefallen ant Flößen funnen. Nich ümsüss. Sien Hoff lag bi Greffen längs de Iem-se. Un dao, jüst dicht bi, lagerden veer wööste Böökenstämm, de he an sick Büchters Buer in Telligt (Telgte), dao änner Siete Iemse (Ems), verspruoken harre.

Doch, kenns jä wuohl, se harren dao auk all öfters üöwer küert, mehr aower auk nich. Denn söwwst met Treckers is dat met so Stammends ne heele Ambrasch. Nu aower wollen se dao es en Beliäfnis uut maaken. Waorüm nich auk up de Iemse es maol flössern? Gesäggt, gedoon.

As et sowiet was, harren se met de Flößerie dao up de Iämse auk alle Hande vull to doon. (Ems) Et göng de män wat sperrig mit, mit de Böökenstämm. Gar nich so eenfach, auk dat Floß noch debi schön in Stüer to haollen. Aower se harren sogar Saagen debi, wenn et villicht änners nich mehr göng. Man weet ja nich, wat de alle so bi passeeren kann. Oh ja, dao harren se sick nu wat bi vör-nommen!

Wu dat Spiell dao nu so woll, kam iähr bi Warendüörp all ne Motoryacht in de Mööte (kam ihnen entgegen). Dä! Hen un her un her un hen, nu satten se de met in de Bredullje. Dao reip den Kaptain van de Motoryacht, well wuohl en babbeligen Berliner was: „Da habt er euch nu aba wat uffjepu-ckelt! Nu man dalli! Männekes, ick sach nur eens: Nich kieken, säjen! Säjen, säjen, säjen! Herr-schaften, Stämme kürzen, dann flutscht et wieda!“

Holtkemper un Büchter wassen deftige Emsköppe, de sick so nich gern wat säggen lööten. Also lichtete Büchter up dat Floß siene Kippe (lüftete seine Schlägermütze), klaihde sick achtert Ohr un bölkte terügge: „Dat geiht nich! Ji mött‘ terügge!! Uut de Stämme willt se niämlicks för de Berliner Grautsnuuten Mundharmonikas maaken!“