Psalm 23:
De Herr is mien Hööder

Bild: pixabay

De Herr is mien Hööder,
et sall mi an nix feihlen.
He lött mi ressen in de grööne Natur
un wieset mi stille Hööke
mit Pütts (Brunnen) vull frisk Waater,
wo all mien Sehnen un Verlangen
kömmet wohlig to Ruh.
Getrüü nao sienen Naomen
sin ick geborgen in em.
Wätt et auk düüster es up mienen Weg,
so is mi doch nich bange;
denn ick fürchte kien Unheel.
Ick weet un sägg mi immer:
„Gott, du steihs mi bi, du verlötts mi nich.
Dien Stock un Staff giff mi Haolt,
dien Geleit mi Toversicht.“
Du deckst den Dischk mi so,
dat miene Kontrahenten et nich glöwen könnt.
Gar pomadig striekst du dör mien Haor,
gütts mi mit fiensten Drank de Humpen vull.
Mit schier Gnad un Huld bis du alltiets üm mi.
So weet ick mi tohuuse bi di, mien Liäben lang.

Wi sind nich alleen

Eine große Stadt entsteht
Melodie: Josef Anton Saladin (1972)
Text: Silja Walter (1965)
Plattdeutscher Text: Otto Pötter (2020)
Bild: pixabay

Hier up Erden oft verkannt,
sind wi all‘ in Gottes Hand,
auk wenn twiärs wi kiekt.
Doch mit us is Jesus Christ
off et sönnklaor is orr‘ trist –
wi sind nich alleen.

Wenn wi meint, et göng nich mehr,
kömmt von Gott wat Guets deher,
wat helpt up de Been.
Egaol is He dicht bi us,
nimmer mäck He mit us Schluss –
wi sind nich alleen.

Dank Gott Vaa, de us ümsorgt
un den Geist, up den wi horcht,
wenn nix schinnt mehr schön.
Dann giff Jesu Krüüßeskraft
us wier Moot, dat wi et schafft –
wi sind nich alleen.

Wat us de Erd hät schonken rieklick

Was uns die Erde Gutes spendet
Text: Friedrich Dörr (1971)
Melodie: Guillaume Franc (1543)
Plattdeutsche Übersetzung: Otto Pötter (2020)
Bild: pixabay

Wat us de Erd hät schonken rieklick,
wör auk de Arbeit manges hatt,
wat anfüng un hät ennet prieslick
von dat willt wi auk gee‘m wier wat.

Wi leggt de Gawen de wi häwet,
vör Di äs Schöpfer dankbar daal.
Schenk Du us Kraft, dat wi guet liäwet
un de Natur auk haollt vital.

So es sick Wien un Waater binnet,
so sind verbunnen wi mit Di.
Denn ohne Di wi nienich finnet,
wat dankbar mäck, flietig un frie.

To Ernetdank will wi Di luoben,
daobi geluoben auk Respekt.
Üm Siägen bittet wi von buoben,
ümdat de Schöpfung nich verreckt.

Ick will Di gern häm’n,
miene Stärke

Ich will Dich lieben, meine Stärke
Melodie: Gorg Joseph (1657)
Text: Johann Scheffler (1657)
Platdeutscher Text: Otto Pötter (2018)
Bild: pixabay

Ick will Di gern häm’n, miene Stärke
ick will Di gern häm’n, du mien Stern!
Ick will Di achten dör mien Werke
un alltiets ehr‘n in Demoot gern.

Nao Di ick ganz mi reck un streck,
bis mi dat Hiärt in Liewe breck.

Ick will Di guet sien, miene Quelle,
ick will all’s doon, üm Di to ehr’n.
Ick will Di luoben, up de Stelle,
to Di hen sall mi nix nich stör’n.

Nao Di ick ganz mi reck un streck,
bis mi dat Hiärt in Liewe breck.

Ick will Di ehren, du mien Liäben,
ick möch mit Di dört Liäben gaohn.
Ick möch to Di hen, dör mien Stiärben,
wenn ick up Erden häb et daon.

Nao Di ick ganz mi reck un streck,
bis mi dat Hiärt in Liewe breck.