De Fastentiet met Magerquark,
mäck nich bloß slank, se mäck auk stark.
Van Ballast geiht dao guet wat quiet –
Kopp, Hiärt un Siäl wiärd frie un wiet.
Et is weet Gott nich to verkennen,
heel best de Fastentiet to nennen.
Heel best
Autor: Otto Pötter
Ick bin Otto Pötter uut Rheine. Dat lich dicht an de Grenze tüsken et Mönster- un Emsland. Et is auk ne plattdüütschke Spraakgrenze. So is dat nu maol, Platt un Platt, dat is nich immer eens. Drüm säch ick et unner us es so: Lutt use Plattdüütschk auk hier un dao immer maol wier anners, so versteiht man et von Grund her dennoch wuohl. Denn well sick mit Plattdüütschk befasset, de mott sick de auk in giebben. So is dat auk mit dat Liäsen von plattdüütschke Bööker. Man mott sick dao bloß ’n bettken mit befassen, dann geiht et.
Laot dien Lämpken löchten
Laot dien Lämpken löchten.
Stell et up de Höchten,
so dat de milde Schien,
wiethen straohlen kann, stillfien.
Ümdat et glämmen kann hienieden,
putz propper aff un an de Schiewen.
Dat giff nen fienen Glanz
met warm schimmernden Straohlenkranz.
Laot dien Lämpken löchten,
Verirrte villicht möchten
et äs Fünksken
för en stabilet Pünksken.
Gern gesund
Ja ehrlick, ick sin gern gesund!
Doch waorüm glieks wier kerngesund?
Dann feihlt et sicher wier an wat
un Glück un Glut sind för de Katt.
Satt is man, wenn man is satt.
Doch nä, et göng noch immer wat!
Guet könnt et noch ne Krönung geben;
auk leit sick gar noch eenen heben.
So göng et immer biätter noch,
doch so is nimmer vull de Trog.
Nix nich is guet off guet genoog,
wi kieket bloß noch analog.
Doch ehrlick: Wu leit guet et sick so liäben,
woll man dat Fell egaol noch glätter gerben?
Wi merket daobi gar nich mehr,
wo ‘t reinste Glück noch wohl kümp her?
Woher? Dat is kien Losgewinn,
längst sitt et deep all in us drin!
Dann sin wi nich bloß gern gesund,
dann sin wi gar noch kerngesund!
Danz up de Deel
Musik: Nach Tradition
Text: Otto Pötter
Fröh üm sess fangt wi all flietig an,
haut glieks düftig ran mit Jan un alle Mann.
Dat bruukt Muckies samt nen hellen Kopp,
denn wat wi maaket, maaket wi nu maol tipptopp.
Meddags gifft wat uut den Henkelmann,
doch glieks aobends geiht et änners munter an.
Denn dann is:
Danz up de Deel, Danz up de Deel;
immer wier noch maol, twiärs so üöwer’n Saal.
Ja, dann is Danz up de Deel, Danz up de Deel;
danz mit mi noch maol quick dör den Saol!
Denn nu is Danz up de Deel, Danz up de Deel.
Immer wier noch maol, twiärs dör den Saol!
Ännern Muorn geiht‘ fröh wier in de Büx,
ansüss wäre et den ganzen Dag all nix.
Eierpann mit Speck hölt us vital,
so marachet wi auk heelmaol genial.
Wat auk kömmt, wi haut us dao wuohl dör
un nao Fieraom’d gönnt wi us en lecker Beer!
Denn dann is: Danz up de Deel …
Kreiht de Hahn, hett et: „De Arbeit röpp!“
Iä’m gau wasken noch, bis dat et dann wier löpp.
Ran dann forts un nich erst lange luer‘n,
auk Tömiggängers könnt wi nich beduer’n.
Un well dao glöff, dat möök us baoll k.o.,
dem mäck wuohl auk dat Danzen nich recht froh.
Froh mäck us: Danz up de Deel …
Nu sing wi et Lied Von Trullala
De erste Stroph‘ hett: Trullala …
De twedde Stroph‘ hett: Trullala …
Et hett bloß alltiets: Trullala …
Wat is dat schön mit: Trullala …
Drum sing wi noch maol: Trullala …
Nu hör wi up mit: Trullala …