Aobendsiägen

Bild: pixabay

Uut Hiemmelsferne Ruh un Friä
löcht‘ us dat Aobendraut int Hiärt.
De Maond stich up mit festlick Flair,
nix schinnt us mehr verekehrt.

Un doch leip es maol wier wat quer;
Ärger harren wi, ganz schlimm.
Wi kuemmt to Ruhe gar nich mehr
un fraoget us: „Woför? Waorüm?“

Oft weet‘ wi ‚t nich, wat dat wier soll.
De Kopp finn’t stur „in Dur“mehrst nich.
Dat wieset sick erst so „in Moll“,
wenn’t Hiärt debi den Dreih wier krigg.

Dann döt, wiet weg von graut Gedoo,
de rechte Sinn sick es wier riägen.
Wi kuemmt de wohlig bi to Ruh –
sind dankbar för den Aobendsiägen.