WIR IN … © vom 06. / 07.02.2022

Manchs is dat Liäben bloß schwuor to verstaohn,
dao moss dienen Patt ganz alleen dann so gaohn.
Dann doo, wat du doon moss, un is et auk hatt,
bit Wasken wäd immer dat Fell nu maol natt.

Doch bis du wier rein un nich eene mehr murrt,
kanns blitzblank nu säggen: „Allet wäd guet.“

Geiht et üm den „guten Ton“,
soll man auk guet dao wat an doon.
Doch nich to harre, nich to fix,
süss is dat Ganze auk wier nix.

Hett et verquert: „O Goddegott!“,
is biätter noch: „Wat mott, dat mott.“
Doch erst de fiene Emotion
beschert met Glanz den gueden Ton!

Laot de grööne Welle wellen,
wi willt de us nich quer bi stellen.
Et is gewiss vull Guet’s debi,
doch alles wier, mäck auk nich blji.

Hölt schier Naturkost auk wuohl jung,
blaiht daorüm noch kien aollen Strunk.
Drüm willt se us doch bi so ’n Praoten
wuohl nich int Gräs noch bieten laoten?!

Et weet den Dokter Medicus:
In jedet Kruut sitt wat för us!
So giff et auk ne Sorte Lauch,
de helpet Mannslüü guet wier hauch

un mäck gar olle Kerls wier jung.
Söwwst de Herr Senior krich wier Schwung,
mit Knofflauchsiepelalliien.
Dao nickoppet gar Evelin!