Oh Gott, Du häs in düsse Nacht
mit Diene Leew us trüü bewacht.
Ick luow un danke Di daoför
un bitt‘, bewahr us vör Mallör.

Kreiht nu auk all de Hahn hellwack,
so röpp he mi to mien Gerack;
et wochtet schon up mien Gedoo.
Drüm: Frisk ant Werk, denn dat mäck froh.

Wat ick nu kann, dat will ick doon,
doch Dienen Siägen bruuk ick schon.
Süss kann ick werken noch so fix,
süss is mien Doon antleste nix.

Laot Diene Hölpe bi mi sien,
dann wätt et gar noch maol so fien!
Un kömmt et hatt villicht den Dag,
maak, dat bi Schweet ick gern noch lach.

Denn dann is Kopp un Hiärt debi,
dann sin ‚k nich Knecht, dann föhl ‚k mi frie.
Drüm bitt ick Di üm Dienen Siägen,
dann will ‚k mi gern nu auk bewiägen.