Siehste, siehste

Bild: pixabay

To ’n Buer kam es ’n Ehepaar,
dat keek baff up de Höhnerschar.
De Buer, heel maaß (stolz), verkläörde iähr,
wat dao mit Hahn un Hohn sö wör.

De Frau keek ratz verstellt debi,
so ’n Höhnerliäben wör iähr nie.
Meinee, de Hahn, wat konn de ‘t doon;
he sprüng all wier dao up ’n Hohn!

De Frau, nieschierig un nich stur,
fröög indresseert den Höhnerbuer,
wu oft so … Hahn up Henne lach?
Worup de Buer ganz drüüge sach:

„Tellen dött kien gueden Hahn,
de dött eenfach, wat he so kann.“
Worup de Frau iähr Männken küsste
un geck to em sach: „Siehste, siehste!“

Doch wat nu möök daorup de Mann?
Auk he fröög flink den Buer sodann:
„Wu lött sick dat äs Mann verstaohn?
Lött de Hahn et denn so gaohn,

quasi alltiets ohne Enne
bloß immer met de lieke Henne?“
„Nänä!“ reip dao de Buer, „du Clown!
De nemmt steddig ’n änner Hohn!“

To siene Frau nu mennde drieste,
iämso de Mann, geck: „Siehste, siehste!“