För unnerweggens

Bild: pixabay

Kömmt et maol hatt, so bruukt‘ in‘ Liäben
ümso mehr nen fasten Tratt.
Süss geiht et gau, oh je, deniäben –
un dann bis aff von‘ rechten Patt.

Wietten klook, wohen et geiht,
dat kömmt gewiss an erste Stell‘.
Is’t dann auk düüster maol un weiht,
so ress di still, et wät wier hell.

Den Knappsack, dao mott auk wat in,
wenn du maol liggen bliffs, malatt;
doch nich tovull un nich to minn,
so dat et guet di dött apatt.

Dat guet för’n Kopp auk nich wat feihlt,
bewahrt vör mallet Hopplahopp.
Off gäng du löpps orre verdreiht,
mäck nich de Patt, dat mäck de Kopp!

Drüm achte drup, mit wem du geihs,
gaoh Laigenbüüls wiet uut ’n Wech.
Denn off du fölls off sicher steihs,
lich auk an dat, wat man di säch.

Bitt nich tolesst üm Gottes Siägen;
denn alles könnt wi Mensken nich.
Laot di van Em, wenn ‚t schwuor wät, driägen –
dann kömms guet an – gaaanz sicherlich!

„Haolle Gott di fest in Siene Hand (Möge die Straße uns zusammenführen)“ aus Geistlicke Lieder up Platt von Otto Pötter, Strauhspier Rheine. Veröffentlicht: 2022.