Met männig Schützenfeste is dat auk nich mehr so äs fröher. Düt Jaohr in Kattenvenne härre dat auk biätter konnt. Dao hölp auk nich dat Bewimpeln un Bewampeln met de momentan misslicke Wirtschlaftslage. De Könnig konn de män kiene Runden keegen smieten un de Kasse wuord de erst recht nich bi vull. Nu wüss söwwst de Vorstand nich mehr, woher nemmen un nich stiebitzen. Doch graut Gerede wollen se de auk nich van maaken, denn dat Schützenfest soll up Duer nich auk noch wackeln.  

     Guet vetteihn Dage drup, tröfen sick de aolle Kottkamp, well all jaohrelang den Oberst möök un düssen Meyersiek, well in de Sparkassenriege vörne demet bi wör. Erst küerden se so üöwert Wiär un dann wu dat alle so met de angespannte Wirtschaftslage wör. Dann dreihde et sick auk all üm dat Schützenfest vanjaohr. Nu ja, alle Tage ist kein Sonntag, dao wören sick beide ennig, doch dat Schützenfest an sick dröff de kienen Knick bi kriegen. Manchs leip et nu maol so un dann wier so. Ohne Schützenfest aower göng et int Düörp nich. Jaja, nickoppede den Meyersiek, man möss nu aower auk säggen, dat de Verein en graut Defizit härre.

     Oh. Kottkamp keek verbaast up un gaff den Sparkassenfritzen terügge: „Defizit? Dat ick nich lache. Den Düüwel häw wi! Wi mött de düt Jaohr män noch ne Masse Geld mit bi doon!“